Serve The Servants!

Serve The Servants!

‘Yeniyetmelik kızgınlığı parasını çıkardı, ama şimdi sıkıldım ve yaşlandım’. Cobain bu şarkının gerisini ‘fütursuzca esinlenme’ düsturunda yazmışsa da bu ilk satırları hepimizin kaosa sonsuz sürüklenişini anlatan dizelerden birine benziyor.

Aslında mizantropik gibi görünen başlık da Kurt Cobain ve bulunduğu anı değerlendirince daha iyi anlaşılıyor: Senden daha fazla ‘o çok satan bunalım eserlerden’ yapmanı istiyorlar, seni tamamen kendi tercihleri ve kendi yaşadıklarına göre yorumluyorlar, diğer taraftan sende de eğer üzerinden atmazsan altında kalacağın bir ‘kendini ifade etme’ yükü var ve aslında onlar gibi ‘ifade etmeme’ lüksün yok çünkü piyasadasın yani dolaşımdasın yani hizmet etmek zorundasın! Peki kime - bu ayrı bir inceleme elbette…

94 Nisanında, ‘ya ne gerek vardı, bir ada satın alıp takılsaydın, boşverseydin’ diyenlerimiz olmuştu ama iş o kadar kolay değildi tabii ki; madem ki sen sürüden ayrılıp cevaplarım var demiştin, artık hep sendeydi gözler. Eğer ‘bakmayın ben yaptığım kadarıyla da varım’ desen ‘olmaz filmin devamını istiyoruz’ diye yapışırlardı yakana…

Yeniyetmelik kızgınlığı, tepkisi ya da bilmem kaç varoluşsal dürtü gücündeki duygu yoğunluğu işine yaradı Cobain’in… Ama ulaşmak istediği, göstermek istediği bu muydu bizlere, ya da yalnız hissetmemek ve tabii ki beğenilmek için mi yapmıştı sadece bütün bunları… Galiba gerçeğe ulaşmak için gerçek olamayacak kadar ‘zor’ bir yol seçmişti ve tabii ki bütün dünya ile bunu paylaşması da ancak durumu daha da zorlaştırdı… Çünkü ‘yolda bir-şey-ler vardı’…

Bloga dön

Yorum yapın

Yorumların yayınlanabilmesi için onaylanması gerektiğini lütfen unutmayın.